Pagine

mercoledì 11 luglio 2018

Sa bia de sa palla.

Liada de innoi
Una poburita, fiuda chi nci biviat a sola, iat messau pagora una pitzialledha de terra cosa sua e ndi
iat bodhiu su trigu. Fiat s'incùngia de s'ierru e ónnia granu fiat comenti a sa manu de Deus.
Unu probianu, gopai suu, dh'iat agiudada a s'assentai s'incùngia in s'argiola, pronta a dha bentulai.
Ma fiat scurighendi e fiant totu e is duus istracus che molentis a sa mola, tandu su gopai e sa gomai
iant lassau totu in sa cortixedha pagu pagu ghetau apari puru, is manighedhas de palla paris cun su
trigu e si nci fiant corcaus donniunu in is domus insoru.
Totinduna, a de noti, unu noti chena de luna e bentu, sa fèmina si ndi fiat iscirada, istrobbada de
murighìngiu chi ndi lompiat de parti de foras, giai giai de s'argiola cosa sua. Parendi origa dhi fiat
partu de intendi sonu de carru a bois movendi a s'apata, tirau de una boxi lestra e allupada: «Eeeeh!
Oooh! Trù su ò!»
Po su pistu, sa fèmina si nci fiat bistia a coitu, si nci fiat scabiossada finsas a sa genna a sminciai de
su fronestu. Ma s'iscuriu fiat aici fungudu ca no podiat connosci sa terra de su celu, ni is òminis de
is bèstias, prus pagu puru amigus de nimigus. De s'atzìchidu, insandus, iat pigau a tzèrrius su gopai,
dormiu in sa domu probiana:
«Gopai, o gopai!»
«Eeee!?», dh'iat torrau issu cun d-una boxi chi pariat benendi-ndi de s'àtera ala de sa bidha, tanti fiat
atesu.
«Là ca calincunu si nci est furendi su trigu cosa miu!»
«Noooouu, ma bai!», dh'iat torrau su gopai, prus de atesu ancora.
«Bai, pagu pagu bentu sceti est!»
Iat cumentzau diaderus a si ndi pesai pagu pagu araxi e a sulai s'argiola, imoi a sa lèbia, imoi prus a
forti, comenti e un'ànima assuentada de is penas.
Liada de innoi

Mancu po nudha chi si fiat asseliada, sa gomai nci fiat bessia aforas a castiai, circhendi a disisperu
de istampai cun is ogus cudhu iscuriu chena de fini. A dolu mannu mancu is istedhus in celu dh'iant
agiudada, ca sa luxi de is istedhus no fiat aici forti de binci s'iscuriu de su noti. Gei fiat diaderus, a
comenti naraus nosu etotu, "niedhu pìxidu"; candu seus a disisperu mannu.
«Ohii, gopà» iat abboxinau sa gomai atzicada.
«Eeeeeh!?»
«Là ca innoi funt furendimì totu, trigu e palla»
«Ca nooouu, seu narenditidhu, su bentu est!»
E sa boxi de su gopai fiat aici atesu chi pariat lompendi inderetura de su cùcuru in foraidha. De
cudhu cùcuru etotu iat cumentzau a si nci prenni s'àiri de una luxi groga, a tipu cululuxi a iscussura
in prucissioni bolendi abbellu abbellu conca a celu. Comenti custa coa de luxi fiat artziendi-nci a
susu, su logu aingìriu fiat iscrarendi-sì a tipu orbescida cabudraxa. Intzandus sa gomai iat connotu
su carru de su gopai chi nci fiat artziau impitzus de su montixu, prenu a cùcuru de trigu e palla.
De is sacus, serraus a bambu po mori de su pressi de si nci fuiri a coitu, a ónnia corpu de arroda de
su carru, ndi bessiant aforas farrancadas de trigu e de palla chi dh'iant acabbada bentuliadas in s'àiri.
«Oooh gopà!»
«Eeeh!»
«Ma insandus fostei est su furuncu!»
«Ca nooouu! Su bentu sceti est...!»
E su bentu befianu isburiendi is sacus de trigu e de palla de su carru de su gopai giurifrassu, fiat
cuncordendi un'àndala a egaseogas conca a celu, a trassa de istradoni impruinau a cincidhas
artziendi-nci a is istedhus.
Aici est chi fiat nàscia sa "Bia de sa palla", connota aici de is pastoris e de is massajus sardus. 

Nessun commento:

Posta un commento